Reizen verandert alles!

Zie de wereld door andere ogen.

Spanje - 22 februari 2025

Een wereldreiziger

Ik vraag mezelf af of ik een ‘’echte’’ wereldreiziger ben. Wat is een wereldreiziger eigenlijk? Ik heb het voor het gemak maar even opgezocht. Een wereldreiziger is iemand die meerdere landen of continenten heeft bezocht, vaak met de intentie om verschillende culturen, landschappen en ervaringen op te doen. Het draait niet alleen om het aantal landen dat je afvinkt, maar meer om de mindset: nieuwsgierigheid, openheid en de drang om de wereld écht te ontdekken.

En wanneer mag je jezelf dan een wereldreiziger noemen, als het niet gaat om het aantal landen dat je gezien hebt? Dat zit hem er dus meer in wat je eruit haalt als je op reis bent geweest. Dus je hebt dan meerdere landen of continenten bezocht en echt verschillende delen van de wereld gezien. Je gaat niet ‘’gewoon’’ op vakantie, maar bent echt nieuwsgierig naar de cultuur, de taal en hoe lokale bevolking daar leeft. Daarnaast bezoek je niet alleen de toeristische hotspots, maar ga je ook voor lokale ervaringen en draait een beetje mee met de lokale bevolking. Je staat daarin open voor nieuwe ideeën, mensen en avonturen. Zonder dat alles vooraf al gepland is. Door al deze nieuwe ervaringen, vaak buiten je comfortzone, groei je op persoonlijk vlak, ontwikkel je nieuwe vaardigheden en kom je tot inzichten. Je komt dus ‘’rijker’’ terug dan toen je op reis vertrok. Vol met nieuwe perspectieven. Ik krijg meteen zin om op reis te gaan haha!

Of dat dan meteen betekent dat ik een wereldreiziger ben… weet ik niet. Maar ik kom er verdomde dicht bij in de buurt. Het is natuurlijk ook niet een Award of officiële titel. Ik zie het meer als een reminder om bij alle nieuwe plekken die je bezoekt je zodanig open te stellen om het écht te beleven. Want een reis kan zomaar je leven veranderen!

Bezoekje aan de Masai, die leven zonder landsgrenzen

Tanzania, Januari 2018

Het begon op de camping

Ik ben opgegroeid in een traditioneel Nederlands gezin. We gingen in de zomer vakanties naar landen als Frankrijk, Kroatië, Zwitserland, Italië maar soms ook in Nederland. Altijd in de auto met de caravan erachter en mijn ouders deden altijd hun uiterste best om ons tevreden te houden op de achterbank. Wat soms lukte maar soms ook niet. Daar ben je zussen voor ;-) Ik heb altijd erg genoten van die vakanties. Veel buiten, wandelen in de bergen, nieuwe plekken bezoeken. De basis voor reizen werd gelegd.

Er schiet me nu ineens te binnen dat we ooit weggedreven zijn met de caravan en het tentje van mij en mijn zus op een camping in Drenthe. Er viel toen voor de Hollandse grond iets te veel regen. We werden zelfs gefilmd terwijl we al onze spullen nat in de auto en caravan propten en er kwamen zelf ramptoeristen op af. Misschien dat die vakantie de reden was dat we daarna niet meer in de zomer in Nederland op vakantie gingen. Haha!

Op mijn 18e begonnen de reisjes alleen of met vrienden. Ik heb Chersonissos op Kreta afgevinkt: Star Beach, alles erop en eraan (voor degene die nu ook terug gaan in de tijd, wat een tijden he haha). Maar daarna begon ook de rest van de wereld te lonken. Het is even graven in mijn geheugen, maar het begon met een aantal weken Curacao. Dat is nog steeds onderdeel van Europa, I know. Ik bedoel meer in afstand gemeten, was dat de verste plek waar ik naartoe op reis was geweest. Maar daarna volgden ook Canada, Amerika, Bali, Argentinië, Zuid-Afrika, Namibië, Tanzania, Zanzibar, Thailand, Brazilië… Het kan zomaar dat ik nu plekken oversla in dit rijtje, maar het moge duidelijk zijn, ik ben niet vies van een reisje. En dan laat ik álle andere bestemmingen in en rondom Europa nog achterweg, want die zijn ook altijd DIK de moeite waard. Een zeiltocht van Barcelona naar Ibiza bijvoorbeeld, I mean… Maar ook Andorra en de Canarische Eilanden. Het is onmogelijk alles te benoemen. Ik heb er altijd van gehouden om nieuwe plekken te ontdekken. Maar dat was het niet alleen.

Ik moest nog veel meer ontdekken

En dan doel ik vooral op de zoektocht naar mezelf. In mijn twintiger jaren was ik ontzettend aan het zoeken naar wat ik wilde. Ik voelde dat waar ik woonde niet de plek was die me het plezier en geluk gaf waar ik naar zocht. Ook qua werk klopte het niet. Ik was al jaren werkzaam als Mondhygiënist, maar wist eigenlijk tijdens mijn studie al dat dat niet is waar mijn hart ligt. Laten we het er überhaupt maar even niet over hebben dat we in de huidige maatschappij noodgedwongen véél te vroeg daarin een keuze moeten maken, zonder dat er voldoende aandacht wordt besteed aan onze talenten, wensen en gevoelswereld. Verder had ik ook nog niet de juiste leuke vent aan de haak geslagen. Dus ja, ik wilde vooral meer ontdekken. En mijn inziens doe je dat absoluut met reizen.

Een aantal reizen deed ik met vriendinnen of mijn zus, maar dat ging niet altijd. Toen ik ergens richting mijn 25ste nog herstellende was van een fikse burn-out (eentje met alles erop en eraan: angst- en paniekaanvallen, gesloopt, depressieve gevoelens…) besloot ik een sabbatical te nemen. En die tijd volledig in Nederland doorbrengen was niet mijn plan. Maar de meeste vrienden en familie waren natuurlijk gewoon aan het werk en konden niet mee op reis.

Ik trok de stoute schoenen aan en besloot alleen te gaan. Want dat zou zó goed voor je zijn! Dus bereidde ik me voor op een tripje naar Bali. Ruim 3 weken, me - myself and I. Ik boekte de tickets, maar verder geen accommodaties. Ik wilde echt ervaren hoe die reis zich zou gaan ontvouwen. Ik was echt rete zenuwachtig, want ik wist zó niet wat ik kon verwachten. Mijn lieve zus was erbij om me uit te zwaaien en stopte me nog heel lief een prachtig armbandje toe, zodat ik me niet alleen zou voelen tijdens mijn reis.

En daar stond ik dan, klaar voor vertrek ,

Schiphol, Juni 2014

Een week voor de reis, kwam ik erachter dat er hele goede vrienden (die op wereldreis waren) rond die tijd best Bali konden aandoen. Dus ik had geluk, ze kwamen me ophalen van het vliegveld en de eerste twee dagen waren echt een feestje! Maar zij gingen verder en ik dus ook. En het contrast kon bijna niet groter. Ik zocht een random plek uit… en oh oh… daar begon het avontuur eigenlijk pas echt. In mijn eentje.

Het was geen fijne plek, ik zat op een enorm verlaten plek en werd me toch een potje zwaarmoedig. Ik voelde me ontzettend eenzaam en zo ongelooflijk ongelukkig zo ver van huis. What was I thinking! Ik was notabene nog herstellende van een burn-out. Ik belde wat met familie en vrienden en besloot mijn schouders eronder te zetten. Ik had mensen om me heen nodig, leuk activiteiten en een plek die waar ik me een beetje meer thuis kon voelen. Het werd Ubud! En daar begon de lol. Ik ging bijvoorbeeld op een geweldige fietstour de omgeving in en de lokale bevolking helpen met hun dagelijkse bezigheden, een kook cursus, een yoga lesje op een ongelooflijk mooie en inspirerende plek. Ik leerde daardoor natuurlijk overal mensen kennen en ik voelde me weer helemaal het vrouwtje! Ik kon dit! En de rest van de reis was net zo fijn. Ik maakte voor het eerste kennis met surfen, bezocht de Gili eilanden, prachtige tempels… het hele pakket. Ik kan het moment dat ik op het vliegveld zat om terug naar huis te gaan me nog als de dag van gisteren herinneren. Ik schreef elke dag in een boekje al mijn reiservaringen op. Dus ook het moment van vertrek. Jammer dat al die dingen nu bij mijn ouders in dozen staat (iets met emigreren en nog niet alles mee kunnen nemen), anders had ik het er nu nog even bij gepakt. Maar het kwam erop neer dat ik ZO mega trots was op mezelf, heb bewezen voor mezelf dat ik in mijn eentje prima kan reizen en dat het ook nog eens geweldig was geweest!  Het was een ongelooflijke boost voor mijn zelfvertrouwen. En een hele goede reden om het maken van reisjes niet meer te hoeven laten afhangen van of andere mensen tijd en zin hadden om mee te gaan :-)

Jongetje tijdens de fietstocht,

In de buurt van Ubud, Juli 2014

Wat tegenwoordig de trend is

Er is in de afgelopen jaren een enorme toenemende populariteit van het ‘’tussenjaar’’. In 2023 nam 25,4% van de vwo-gediplomeerden een tussenjaar voordat ze aan een bachelorstudie begonnen, een stijging ten opzichte van 17,5% het jaar ervoor.  Wow! Dat is toch best wel luxe lieve mensen, als je die mogelijkheid hebt om zo’n jaar te nemen. Er wordt gezegd dat ze dit jaar gebruiken om een bewustere studiekeuze te maken. Nou, dat moedig ik absoluut aan! Want op die leeftijd al moeten weten wat je de rest van je leven gaat doen. Ik heb er altijd al mijn twijfels bij gehad en verdronk toen zelf ook in alle keus en het gevoel dat ik juist nog zoveel niet ontdekt had. Dus als dat zorgt voor een lagere studie- uitval of überhaupt het kunnen loslaten van de druk dat je het NU moet weten, pak dat jaar zou ik zeggen.

En in zo’n tussenjaar wordt dus ongelooflijk veel gereisd! Het liefst zo ver mogelijk. Wat dan mijn inziens niet eens perse nodig zou zijn, maar daar kom ik nog op terug. Maar op reis gaan, is überhaupt goed! Je verkent de wereld en leert tegelijkertijd jezelf beter kennen. Of je nu alleen op reis gaat of met anderen. Er zitten altijd lessen in verborgen. Door de sterke toename in het nemen van zo’n tussenjaar waarop velen op (wereld)reis gaan, lijkt het alsof dat een moetje is om jezelf te ontdekken. Nou, geen zorgen voor de minder reislustige types, want dat kan natuurlijk op heel veel manieren!

Wat is het dan dat reizen je brengt?

Nou, VEUL! Reizen verbreed absoluut je denkvermogen. Het confronteert je met nieuwe culturen, gewoonten en perspectieven, wat je flexibiliteit en empathie vergroot. Ik noem even een rijtje op hoor:

1. Je wordt open-minded door nieuwe culturen, tradities en overtuigingen.

2. Je krijgt meer zelfvertrouwen en een gevoel van onafhankelijkheid. Zeker als je alleen gaat.

3. Je hebt meer empathie en begrip voor anderen door de diversiteit aan mensen die je ontmoet.

4. Nieuwe plekken stimuleren je brein en dus creativiteit & inspiratie.

5. Het vermindert stress, even los van de dagelijkse routines.

6. De ervaringen geven je levenslange waardevolle herinneringen.

7. Je vergroot je dankbaarheid en leert de kleine dingen van het leven meer waarderen.

8. Het brengt je persoonlijke groei, omdat je flexibel moet zijn en leert omgaan met tegenslagen.

9. Je ontmoet nieuwe mensen met wie je misschien anders nooit in contact zou komen.

10. En je wordt er ook nog eens veerkrachtiger van, omdat er tijdens een reis altijd wel iets anders gaat dan hoe je het van tevoren bedacht had.

Collage van allerlei reizen,

Ergens op de wereld, tussen 2014 en 2024

En of alleen ver weg reizen dan dus effect heeft? Mijn overtuiging is van niet. Want ook in bijvoorbeeld Europa of zelfs gewoon in Nederland is er nog zoveel moois en bijzonders te ontdekken. Als je nog niet overtuigd bent van de mooie plekken in Europa, moet je het tv programma Bestemming X op Videoland maar eens kijken ;-) Flauw natuurlijk, want daar zit ik zelf in. Maar ik doel meer op de prachtige plekken die we hebben bezocht tijdens die reis. Voor als je het nog niet gekeken hebt, zal ik je dan maar niet verklappen naar welke landen we zijn geweest haha. Want dan verpest ik het! Maar de beelden zijn adembenemend!

En ik woon nu sinds september 2024 weer op een nieuwe plek in Spanje en ik geniet van het weer ontdekken van nieuwe dorpjes, ruige natuur en natuurlijk plekjes aan zee. Ik geniet zo van die onverwachtse verrassingen! Dus zet je hart open voor de wereld en de wereld zal jouw hart vullen met zoveel moois waardoor jij je leven waardevoller en rijker kan maken. Laat je verrassen, want de wereld is prachtig!!

Wil je meer weten over mijn avonturen en wil je bijvoorbeeld ook eens alleen op reis maar merk je dat er iets is wat je tegenhoud? Laat mij je helpen te ontdekken wat dat is en hoe je toch jouw droom in vervulling kan laten gaan. Met het Inzicht Traject kunnen we samen jouw blokkades blootleggen en ervoor zorgen dat de wereld weer aan je voeten ligt!

Heb je andere vragen naar aanleiding van dit verhaal? Stuur me een bericht!

Zonsondergang

Andorra, Januari 2022